1. Voorwoord

Welkom bij weer een nieuwe editie van ons digitale nieuwsbulletin. Naast de verschillende activiteiten die in de artikelen in dit bulletin worden beschreven signaleren we nog een aantal interessante ontwikkelingen.

Hartelijk dank Jeroen van Zuylen en welkom voor Roos Biemans

Jeroen heeft voor de tweede keer een periode lang de functie van secretaris van In Paradisum vervuld. Hartelijk dank voor je niet aflatend enthousiasme om alles te regelen, met instanties te corresponderen en al het papierwerk en digitale paperassen in goede banen te leiden.

Welkom voor Roos Biemans die de taak van Jeroen overneemt, ze is nieuw in het bestuur maar niet binnen In Paradisum. Ze heeft haren sporen al verdient als vrijwilliger bij het project Dorpsstraat Neerbosch. In een volgend nummer zullen we haar uitgebreid aan het woord laten.

Gemeente Nijmegen

Het heeft er alle schijn van dat de Gemeente Nijmegen, als verantwoordelijke voor de begraafplaatsen aan Stenenkruisstraat en de Dorpsstraat Neerbosch, in goed overleg met In Paradisum aan de slag gaat om op deze begraafplaatsen verbeteringen aan te brengen, waarschijnlijk al in de loop van het voorjaar 2017.

Het hekwerk en de toegangspoort van de Stenenkruisstraat worden vernieuwd en aan de eisen van de tijd aangepast. Ook zullen de tijdstippen voor maaien en ander onderhoud aangepast worden aan de dagen dat we er rondleidingen houden.

De nog bestaande grafmonumenten op de Begraafplaats Dorpsstraat zullen worden geconserveerd waardoor de veiligheidssituatie zal verbeteren, de zerken worden vastgelegd en gaten gevuld zodat in de toekomst beschadigingen en verval kunnen worden voorkomen.

Open Monumentendag, september 2016

Zoals gebruikelijk zijn er dat weekend op de Begraafplaats Daalseweg rondleidingen met uiteenlopende thema’s georganiseerd. Voor historisch geïnteresseerden door Bart Janssen “Graven met een verhaal” en door Marianne Straten over symboliek in de vormgeving van grafmonumenten voor degenen met een meer cultuurhistorische interesse.

De Stenenkruisstraat was het hele weekend geopend en werden er Edo Fennema en Willem Reijnders rondleidingen gehouden. Op deze kleinere begraafplaats speelt vooral de Nijmeegse stadsgeschiedenis een rol.

Op de zaterdag was Wim Desserjer op de begraafplaats Dorpsstraat aanwezig om belangstellenden te informeren. Extra aandacht trok het huwelijk dat toen in het Witte Kerkje gesloten werd.

Op deze dagen hebben we weer veel geïnteresseerden, niet alleen Nijmegenaren, bijzondere en leuke dingen kunnen vertellen en ook laten zien over bekende Nijmegenaren, de Nijmeegse geschiedenis en de begraafcultuur door de jaren heen. Bij de Stenenkruisstraat horen we iedere keer opmerkingen als: “ik fiets hier al zoveel jaren langs en nooit geweten wat er hier achter het hek te zien is..”

024 Nijmeegse geschiedenis in oktober

Deze manifestatie wordt ieder jaar in het kader van de nationale “Maand van de Geschiedenis” gehouden en sinds twee jaar in de Stevenskerk. Ook in Paradisum was met een kraam aanwezig samen met een goede veertig andere organisaties die zich met historisch Nijmegen en de cultuurgeschiedenis van onze stad bezig houden.
Door deze nieuwe opzet is de traditionele rondleiding bij fakkellicht op de Stenenkruisstraat helaas vervallen.

Vooral op zaterdag middag trokken we veel belangstelling en gebruikmakend van de moderne techniek waren ook onze bestanden operationeel en was het mogelijk om uitgebreid over het werk van onze stichting te vertellen en direct informatie over grafmonumenten en ter aarde bestelden te verstrekken en real time per email door te geven.

Website

Onze digitale communicatie en informatie distributie is een bron van voortdurende aandacht. Het afgelopen jaar zijn alle teksten onder handen genomen en op de laatste stand gebracht. Waar het om de databestanden gaat bleek dit toch wel erg omslachtig om structurele verbeteringen aan te brengen. We zijn destijds volledig analoog met ordners aan de slag gegaan, vervolgens stukje bij beetje de ontwikkelingen in de automatisering proberen te volgen. We overwegen nu om over te gaan op moderne gebruiksvriendelijke software met voldoende capaciteit voor uitbreiding zodanig dat informatie snel en betrouwbaar gevonden kan worden en aanvullingen en correcties gemakkelijk toegevoegd kunnen worden.

Ook bij deze klus zijn extra vrijwilligers van harte  welkom

2. De zustersgraven

zustergraf-2016-1In de vorige uitgave van ons bulletin sprak ik over de priestergrafkelder, waarin tientallen jaren de Nijmeegse jezuïeten en de dominicanen een laatste rustplaats vonden.
Achter het priestergraf langs de oostmuur van vak 22 bevinden zich twee grafkelders en een zandgraf van de ordes van vrouwelijke religieuzen in Nijmegen.

In de grootste kelder met 72 grafplaatsen liggen de Zusters van Liefde van Onze Lieve Vrouw van Barmhartigheid en de zusters Franciscanessen van de Heilige Familie begraven.
Rechts van deze kelder bevinden zich de grafkelder van de “Auxiliatrices des ames du purgatoire” (Helpsters van de zielen in het vagevuur) en het zandgraf van de “Filles de la Sagesse”, die in Nederland onder de naam “Dochters der wijsheid” meer bekendheid genoten.

De Zusters van Liefde uit Tilburg vestigden zich in 1843 in het pand op de Doddendaal 16. Zij waren verbonden aan de verpleging in het Canisiusziekenhuis in de Houtstraat en aan het onderwijs op de Catharinabewaarschool en de Heilig Hartschool aan de Doddendaal. Na het bombardement van 22 februari 1944, waarbij klooster, ziekenhuis en scholen verloren gingen, droegen zij de zorg voor hun leerlingen over aan de zusters van de sociëteit JMJ aan de Oude Stadsgracht.

De zusters Franciscanessen van de Heilige Familie waren in 1884 vanuit Leuven naar Nijmegen gekomen om zich vanuit de Lange Hezelstraat 46B te wijden aan de zorg voor de vele zieken, die vaak onder kommervolle omstandigheden en verstoken van elke hulp aan huis gebonden waren. In 1886 betrokken zij een door de congregatie aangekocht huis op de Jodenberg 6. In 1896 was het aantal zusters uitgegroeid tot twintig en het gebouw aan de Jodenberg werd te klein. In 1899 werd, met toestemming van Mgr. Van der Ven, de bisschop van Den Bosch, in Bottendaal een stuk grond gekocht. De zusters waren in Nijmegen zeer geliefd. Collectes in de stad brachten maar liefst ƒ 17.093,50 op. Met een obligatielening bij de Maas en Waalse Bank van ƒ 35.000,- kon in de Van Oldenbarneveltstraat een klooster worden gebouwd en op 20 maart 1901 werd het klooster officieel in gebruik genomen.
Dr. F.B. Banning,  bekend Nijmeegse medicus, raadslid en drankbestrijder, gaf de zusters het eerste onderricht in de verpleging van zieken en in de kraamzorg. Tientallen jaren waren de zusters van de Van Oldenbarneveltstraat een begrip in Nijmegen. Nijmegenaren waren bij hen van de wieg tot het graf in goede handen. Zij assisteerden bij bevallingen, verzorgden bijna 40 jaren lang de ouden van dagen in het Oud Burgeren Gasthuis in de Molenstraat, zij bezochten hulpbehoevenden en zieken in Nijmegen en in de ruime omgeving, verzorgden de TBC-patiënten in de lighallen, waakten bij stervenden en zorgden voor het afleggen van de doden. En dit alles geheel belangeloos en zonder enige vergoeding.
Tussen 1908 en 1953 zijn vermoedelijk 72 zusters in het keldergraf op de begraafplaats aan de Daalseweg bijgezet.
Elke afsluitsteen in de kelder vermeldt slechts een nummer, dat correspondeert met de lijst van overleden zusters.

De zusters “Auxiliatrices des ames du purgatoire” (Helpsters van de zielen in het vagevuur) werden in Nijmegen beter bekend onder de naam “Zusters van Hallo”.
In 1859 liet de steenrijke ondernemer Franciscus Johannes Hallo op de Lindenberg een enorm sprookjeskasteel met 85 kamers, zalen en paviljoens bouwen. Voor de bouw moesten maar liefst 24 huizen en de laatste acht linden (“Lindenberg”) het veld ruimen. Het gebouw kreeg de naam “Bat-Ouwe-Zate”, maar werd in de volksmond vrijwel direct “Kasteel van Hallo” genoemd.
In 1861 vertrok Hallo al weer uit de stad en het gebouw werd ondermeer meisjesinternaat voor de zusters Ursulinen en pensionaat voor de “Dames du Sacré-Coeur” .
In 1914 werd het gebouw betrokken door de Franse zusters “Auxiliatrices des ames du purgatoire”. De congregatie had tot doel “de werken van barmhartigheid in de meest uitgebreide betekenis van het woord onder de armste der armen te gaan uitoefenen”. En dat allemaal letterlijk PRO DEO, dus voor God alleen en zonder er enige vergoeding voor terug te vragen. In de verpauperde benedenstad met zijn schrijnende armoede werden de zusters op handen gedragen.
Na hun overlijden werden de zusters Auxiliatrices begraven in de aangekochte grafkelder op de begraafplaats aan de Daalseweg. Op het moeilijk leesbare monument staan op de voor- én achterzijde en op de tombe dertien namen gebeiteld.
Bij mijn inventarisatiewerkzaamheden begin jaren negentig kwam ik regelmatig in gesprek met zuster Josephine (Louise Bonke), een van de laatste zusters van Hallo. Tot op hoge leeftijd vond zij het haar plicht het graf van haar medezusters te verzorgen en vrijwel wekelijks kwam ze even naar het graf om te bidden en om opgeschoten onkruid verwijderen.
Ze vertelde me, dat ze daar verschillende bijzettingen van haar medezusters had bijgewoond.
Op 26 september 1944, tijdens de frontstadgevechten, was zuster Alphonsus van Rijckevorsel van Kessel op 54-jarige leeftijd overleden. Begrafenis op de Daalseweg was toen onmogelijk, omdat op de begraafplaats geallieerd geschut was geplaatst. De zuster werd tijdelijk in de tuin van het klooster begraven. Toen na enige tijd de sluiting van de begraafplaats was opgeheven, bleek dat de grafkelder van de zusters van Hallo door een bominslag ernstig beschadigd was. Alvorens tot bijzetting te kunnen overgaan, moest de kelder met balken en stangen gestut worden. De kist van de zuster werd op de balken geplaatst. In 1954 was zuster Josephine bij de bijzetting van de 72-jarige zuster M. van Ravestijn geweest. Veertien jaar later had ze de bijzetting meegemaakt van het beenderenkistje van zuster Constance Mallens, die in 1944 in Amsterdam was overleden en pas in 1968 in het graf in Nijmegen werd herbegraven. Bij die gelegenheid hoorde ze, dat er in de kelder nog ruimte was voor minstens zes zusters en ze hoopte na haar dood bij haar medezusters in deze kelder te worden bijgezet.
Haar wens ging niet in vervulling. Zuster Josephine overleed op 22 maart 2005 op 92-jarige leeftijd. Ze werd bij haar laatste medezusters op de begraafplaats Jonkerbos begraven.

De zusters “Filles de la Sagesse”, de “Dochters der wijsheid”, lieten in 1923 op de hoek van de Groesbeekseweg en de Heyendaalseweg een klooster, een kapel en een kweekschool voor onderwijzeressen bouwen. Ook de zusters van deze orde kochten een graf op de begraafplaats aan de Daalseweg. In tegenstelling tot de andere ordes kozen zij voor een dubbel zandgraf met ruimte voor acht begravingen. Tussen 1932 en 1953 vonden hier echter maar vier zusters een laatste rustplaats. De tombe op dit graf vermeldt geen namen, maar slechts de tekst “Filles de la Sagesse”.

Bart Janssen

zusters-van-wijsheid-1 hallo-compleet

3. Hoogtijd dat de generaal terug gaat naar zijn oude plek

Vroegere kerkje van Antonius Abt, later Hervormde kerk, nu bedrijfspand

Witte Kerkje aan de Dorpsstraat Neerbosch

Het gaat om generaal Jan van Overstraaten. Vlakbij de ingang van de toren van het witte kerkje aan de Dorpsstraat in Neerbosch lag zijn grafzerk. Lag. Want vorig jaar is de zerk uit veiligheidsoverweging tijdelijk op een andere plek op de begraafplaats neergelegd. Dat is gebeurd omdat pal naast zijn graf een imposante zomerlinde groeide, stamdiameter 2.90 meter, die   -zoals dat werd omschreven-   wegens constructieve gevolgschade aan een rijksmonument, in dit geval de klokkentoren, moest worden gekapt. Tja. Erg jammer. Nu resteert alleen een grote wortelpartij, die het graf van de generaal in zijn greep houdt.

Lange tijd heeft In Paradisum gedacht dat het om een enkel graf ging. De afmetingen van de grafzerk van Van Overstraaten bedragen 220 cm bij 100 cm. Maar in 2014 is ontdekt dat het om een graf ging dat tweemaal zo breed was (220 cm bij 200 cm), getuige de vrijgelegde opgemetselde muurtjes. De tweede zerk of dekplaat is (nog) niet gevonden. Evenmin is bekend wie naast generaal Van Overstraaten in het dubbele graf begraven zijn. Misschien zijn zoon Pierre François Jacques, die op 39 jarige leeftijd overleed in 1883 in Hees (bij Nijmegen). Of zijn vrouw Sophia Testaz die in 1903, 86 jaar oud, in Hees overleed. Wie weet? Documentatie in de vorm van begraafboeken of zogeheten ‘verlofbriefjes tot begraven’ heeft In Paradisum (nog) niet kunnen raadplegen. Naar men zegt zijn die archieven in WOII verloren gegaan.

Hoe ook, generaal Jan van Overstraaten verdient zijn plek op ‘Dorpsstraat’ terug. En wel een mooie gerestaureerde plek, waar zijn zerk de toegang tot het witte kerkgebouw markeert en met een zeker historisch belang siert. Jan van Overstraaten, geboren in 1803 in Hoeven (Noord Brabant), maakt als militair bij de infanterie carrière en is onderscheiden als Ridder in de Militaire Willemsorde, als officier in de Orde van de Eikenkroon en Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw. Centraal bij deze decoraties staan zijn inzet en gedrag bij de gevechten tussen 24 september en 26 oktober 1830 in Antwerpen, of zoals zijn bevelhebber generaal der infanterie, Baron Chassé, het heeft geformuleerd:  “wegens gehouden hoffelijk gedrag bij de verdediging der bezetting der Citadel van Antwerpen”.

Op de plattegrond van ‘Dorpsstraat’ staat het graf van Van Overstraaten als nummer 1 aangemerkt. Dat betekent niet dat hij als eerste op het kerkhof begraven is. De oudste graven, volgens de beschikbare documentatie, zijn o.m. van Leonard Middeldorf uit 1847 (nr. 37 op de plattegrond), van Johannes Vriemoet Drabbe uit 1851 (nr. 5) en de grafkelder van J.J. Joosten uit 1831 (nr. 13). Van deze en bijna alle andere graven en grafkelders moet worden gezegd dat restauratie ter bescherming en behoud direct noodzakelijk is. Een jaar geleden heeft In Paradisum daartoe een plan opgesteld, samen met ter zake kundige experts. Dat plan is toen aan de Gemeente Nijmegen voorgelegd ……!

Wim Desserjer

4. Uit de mouwen, die handen!

Je kunt op vele manieren actief zijn voor onze Stichting In Paradisum. Zoals meedraaien in het bestuur of in de administratieve ondersteuning, als redacteur van ons bulletin of als hulp bij de website.

Maar hét moment waarop mensen zich graag inzetten voor In Paradisum is toch tijdens de NL-Doet vrijwilligersdagen in maart. Want dan ben je op de oude begraafplaatsen zelf aan het werk, je kunt de graven aanraken, het verleden als het ware voelen…

Dit jaar dienden zich veel minder vrijwilligers aan dan vorige jaren. Dat was niet alleen bij ons het geval, maar dat was het beeld over heel Nederland.

Maar wat blijkt? Het resultaat was er niet minder om.

Het leek wel of minder mensen meer handen uit de mouwen staken! Op de Begraafplaats Daalseweg werd er op 11 maart geveegd, gesnoeid en schoongemaakt dat het een lieve lust was. Zelf zorgden we voor snoeischaren en bezems, vaak hadden de vrijwilligers ook nog tuingereedschap bij zich. Dankbaar maakten we gebruik van de materialen die de Stichting Begraafplaatsen Nijmegen beschikbaar stelde, waaronder een kruiwagen. Enthousiasme alom en het weer werkte ook nog eens mee. Na afloop boden we met graagte onze vrijwilligers een koffie of thee met appelgebak aan in het nabijgelegen café Beij Ons.

 

Een dag later was het op de gesloten Begraafplaats Stenen Kruisstraat niet anders. Met iets meer dan een handvol mensen hebben daar voornamelijk het mos verwijderd van de aloude graven, zodat de namen weer voor een tijdje zichtbaar werden.  Eén graf was zo door de natuur overwoekerd dat die vrijwel opnieuw moest worden uitgegraven!

Als kers op de vrijwilligerstaart kregen we in april nog een cadeautje in de schoot geworpen.  Een groep superbetrokken studenten van Rotaract (een soort jongerenversie van de Rotary) wilde graag een dagje nuttig werk verrichten op de Begraafplaats Daalseweg.  De kennismaking vond plaats in café St. Anneke. Onder het genot van heerlijke biertjes werd dat nog een gezellige lange avond…  Maar op zondag 17 april werd er stevig gewerkt op de Daalseweg: 7 heren en 1 dame wisten van aanpakken.  Nooit eerder zo’n enthousiaste groep meegemaakt…. Dank vrijwilligers, jullie werk is voor ons onmisbaar!

Jeroen van Zuylen

Natuur omarmt grafsteen op Stenen Kruisstraat

Natuur omarmt grafsteen op Stenen Kruisstraat

 

5. Herdenkingen op 22 februari 2016

Herdenking van Het Bombardement

Omdat er meer dan driehonderd slachtoffers van Het Bombardement op de Begraafplaats Daalseweg zijn bijgezet, hebben In Paradisum en haar voorgangers altijd al veel aandacht besteed aan het waardig en sfeervol herdenken van 22 februari 1944 op deze begraafplaats. In de loop van de jaren is ook de Gemeente Nijmegen zich intensiever gaan inzetten voor een herdenking en heeft zij zich onder andere bemoeid voor een passend monument, de Schommel, waar breed herdacht kan worden. Hoewel In Paradisum van harte meewerkt aan de verschillende onderdelen van deze officiële herdenking blijkt er bij een aantal nabestaanden behoefte te zijn om op het tijdstip van de ramp, dicht bij de omgekomen dierbaren, meer ingetogen te herdenken. Met medewerking van de SBN organiseren we voor hen, parallel aan de manifestaties bij de Stevenskerk en de Schommel, op het tijdstip dat de bommen vielen een herdenking op de Begraafplaats Daalseweg.

 

Herdenking op 22 februari 2016 bij de Schommel.

De herdenking bombardement Nijmegen 22-02-1944, staat in een steeds groeiende belangstelling. Stichting in Paradisum startte daarmee in 1993.  Later deden de Nijmeegse kerken ook mee. Met de Gemeente Nijmegen is een samenwerking sedert 2000 bij het monument de schommel. De Nijmeegse Montessorischolen participeren middels Marjan van Steen, sedert 2003. De Amerikaanse ambassade komt jaarlijks naar Nijmegen vanaf 2006. Bregje Jaspers is dit jaar met haar –Brandgrensproject- intensief bezig, en hoopt dat 17 september a.s. af te ronden met 800 markeringsplaatjes en 22 verhalen. Minister  Marriët Bussemaker bleek dit jaar onverwacht als gast aanwezig, bij monument de Schommel.  En dat is opmerkelijk, daar de Nederlandse overheid betrekkelijk doof en blind is geweest voor de oorlog in Nijmegen. Het herdenkingsthema dit jaar werd verbonden met het leed van oorlogsslachtoffers en vluchtelingen over de gehele wereld. Vooral ook door de aanwezigheid van 3000 vluchtelingen dit jaar in kamp Heumensoord. Parallel aan de herdenking vanaf 13.00h bij de Schommel, was er zoals elk jaar herdenking ook op de Daalseweg. Geleid door Willem Reijnders. Er zijn mensen, die het spijtig vinden, dat beide herdenkingen parallel lopen, en niet elkaar opvolgen, zoals in eerdere jaren. Het gaat hierin ook om de utiliteit, en het veelal ongunstige weer op 22 februari. We vernemen daarover ook graag Uw reactie.

Edo Fennema. Stichting in Paradisum.
Herdenking op 22 februari 2016 op de Begraafplaats Daalseweg

De traditie van In Paradisum getrouw, kwam men om kwart over een, op de kille, regenachtige 22e februari op de Daalseweg bij elkaar voor de herdenking van de slachtoffers die daar zijn bijgezet. Nabestaanden met hun vrienden, kennissen van slachtoffers en buurtbewoners, in een bescheiden, ingetogen sfeer, zo dicht mogelijk bij de dierbaren. Omlijst door stemmige muziek en het luiden van de klokken van de omringende kerken werd er in stilte herdacht.

In een korte overweging werd gememoreerd dat het hier niet om vervolgden of militairen gaat, maar om burgerslachtoffers in een stad die toen geen militaire betekenis had, net zoals bijvoorbeeld in Coventry en Dresden. Ook dat het lijden niet beperkt gebleven is tot de naaste familie van de slachtoffers maar dat dit ook doorwerkt in bredere kring, Nijmegen was zeker toen een kleinere stad in de provincie, en ook nog in volgende generaties.

De herdenking werd besloten met een rondgang langs het gelegenheidsmonument – een veld met 306 kleine houten kruisjes met de naam van een op de Daalseweg bijgezet slachtoffer, gestoken in vak 36 waar de meeste slachtoffers liggen – vervolgens langs de monumenten van de Kleuterschool, atelier Haspels en de kindergraven bij de ingang van de begraafplaats.

Tot slot werd er dankbaar gebruik gemaakt van de gastvrijheid in de nabij gelegen  Lutherse kerk om na te praten en bij warme koffie en soep wat op temperatuur te komen.

Willem Reijnders, Stichting In Paradisum

Herdenking bij het gelegenheidsmonument op Begraafplaats Daalseweg (Foto De Gelderlander)

Herdenking bij het gelegenheidsmonument op Begraafplaats Daalseweg (Foto De Gelderlander)

6. Bijzettingen op de Begraafplaats Daalseweg in 2015

Verdrietig om het gemis maar dankbaar voor de goede herinnering. Zo gedenken wij hen die het afgelopen jaar zijn begraven op de begraafplaats aan de Daalseweg in Nijmegen.

Op de eerste dag van het nieuwe jaar overleed in woonzorgcentrum Boszicht Doortje Plattel-de Greeff. Zij werd bijna 87 jaar oud.

Marten Gerard Top geboren 11-2-1942, overleden 15-1-2015. Woonde in Aalten.

Angela Joanna van Straten, kleuterleidster en onderwijzeres, overleed op 22 februari. Zij werd slechts 56 jaar oud.

Nicolaas Johannes van Oort, geboren 3-7-1979, overleden op 23 februari.

Engelina Cecilia Maria Nas-Wernink overleden op 23-11-2014 en haar echtgenoot Josephus Martinus Jules Nas overleden op 7-7-2015. Na crematie zijn hun asbussen bijgezet in het graf van de familie Nas.

Henricus Wilhelmus Bernardus Röring, geboren op 19-10-1929 en overleden op 22 maart.

Martinus de Gooyert, geboren op 26-12-1932 en overleden op 19 april.

Annemarie (Anna Maria Elisabeth) de Both overleed op 22 mei, 85 jaar oud.

Jolanda Christina van Straten, geboren op 17-4-1957 tot op 24 mei overleden

Euphemia Dorothea Maria Hendriks-Vlaming, overleden op 27 mei, 93 jaar oud.

Jacques P.H. Courbois overleed op 11 juli 2014 en precies één jaar later werd de asbus bijgezet in graf van grootvader.

Haar levendigheid zullen we missen, op 5 juli overleed Freeke Schweigman.

“Het leven is eenvoudig als je het eenvoudig leeft”. Op 4 september overleed

Frits Verduijn, geboren op 23 oktober 1939.

Op 5 juli overleed H.M. Lommerse-de Kok, asbus werd bijgezet bij haar echtgenoot.

Na 60 jaar samenzijn met haar man, overleed op 24 september, 78 jaar oud,

Els (Elisabeth Geraldine) Hoogenboom-Kuijpers.

Pater Jaap (Jacobus Cornelis Anthonius Maria) Hendrix overleed op 27 september. Hij was monnik van de Willibrordusabdij in de Benediktus-groep te Nijmegen.

Stefanie Wilhelmina Theresia van Run-Langens, overleden op 24 juli. Asbus begrafenis

Op 26 november overleed op 60-jarige leeftijd Lian (Lioba Anna Maria) Marijnissen.

Oud Burgemeester van Noorbeek, Berg en Terblijt en Bemelen, Frans Jan Alice van de Loo, overleed op 19 december, 95 jaar oud. Hij werd bijgezet in de familie grafkelder.

Lidi Buma-van Mourik Broekman, kunstenares, overleed op 21 december, 98 jaar oud. Zij werd bijgezet in het graf van haar jongste zoon Olivier.

 

Peter van Schaijk, in samenwerking met de Stichting Begraafplaatsen Nijmegen.

overledene