4. Gedicht: Graf vak 2

Wie heeft de stenen daar verlegd
het kruis zijn vleugels aangemeten?
Het wit dat niet is aangevreten
markeert een plek waar niets meer hecht.

Verstild is daar de tijd, versteend
de jaren. De cijfers dragen
een verhaal dat mij doet vragen:
Ligt hier een kind waaraan de ouder zich versleet?

Als lagen zij te dromen
hun namen samen zacht in steen.
Het dichte mos zal hen begroeien
en door de tijd gaan ze vervloeien.

Het familiegraf maakt alles één
daar in de Daalse Hof onder de bomen.

Maria van Raak