5. WC Nannings, voor al uw sanitair

In “De Gelderlander” van 2 september 2017 verscheen een artikel, dat mij, en met mij vele Nijmegenaren, met enige weemoed vervulde. “De naam is goud: WC Nannings voor al uw sanitair” stond er boven. Mijn achterneef Wim Nannings stopt na drie generaties met zijn alom bekende zaak aan het Hertogplein in Nijmegen.

In het verleden heb ik hem op de begraafplaats Daalseweg wel eens gewezen op het 2e graf in de 5e rij van vak 28, waar zijn grootvader, de grondlegger van zijn bedrijf, begraven ligt. Op de dekplaat staat gebeiteld:

HIER RUST
WILLEM CHRISTIAAN NANNINGS 28 AUG. 1870 – 22 JUNI 1946
JOHANNA NANNINGS-PETERS 23 OKT. 1869 – 1 NOV. 1961

Deze eerste Wim Nannings begon op 18 oktober 1896 zijn zaak in de Nijmeegse binnenstad. Als een van de eerste winkels kreeg hij een telefoonaansluiting (telefoonnummer 70). Binnen enkele jaren werd zijn naamsbekendheid zo groot, dat hem gevraagd werd het koetshuis van Paleis Soestdijk van geisers te voorzien en in een aantal Nijmeegse kloosters heeft hij in die tijd elektriciteit aangelegd.

Drie generaties Nannings zaten in het sanitair, centrale verwarming en elektriciteit. De tweede generatie is aan mijn familie gelieerd. Kleinzoon Wim Nannings, die einde 2017 de deuren definitief gaat sluiten, is de zoon van Joke Nannings-Jansen (1904-1994), een volle nicht van mijn vader. Inderdaad met één “s”, want Joke Jansen was een kleindochter van mijn overgrootouders Lamers-Lamkamp, die in vak 7, rij 4, graf 12 begraven liggen. Haar moeder Anna Jansen-Lamers, die maar 41 jaar oud werd, ligt achter haar ouders Lamers-Lamkamp in hetzelfde vak 7 begaven.

De sluiting van de zaak Nannings voel ik daarom ook als het uitsterven van een stukje familiegeschiedenis.

Tekst Bart Janssen

Graf WC Nannings – Bart Janssen