In juni 2002 interviewde ik Annie Gardenier-Delcliseur voor mijn boek “De pijn die blijft” over de slachtoffers van het bombardement van 22-02-1944, dat op 22-02-2005 verscheen. Annie Gardenier was de dochter van Leendert Delcliseur, die het fatale bombardement ook niet overleefde. Hij was een van de slachtoffers van de bommen op het station. Na het uitvoerige interview, ik had mijn spullen al weer ingepakt en stond met mijn tas bij de voordeur, vertelde ze pas dat in haar familie ook nog een tweeling was omgekomen.
Ik spitste mijn oren, want ik was al jaren op zoek naar familie van de tweeling Rietje en Willy Rademaker, die in het weeshuis zaten en op een onbekende plaats de dood vonden. Ik reageerde meteen met: “U bedoelt toch niet de tweeling Rademaker”?
Zij bleek familie van de tweeling te zijn, maar kon me helaas niets vertellen over hoe en waar de kinderen waren omgekomen. Ze had echter wel een foto van de kinderen met hun opa en hun oudere zusjes. Ik was dolblij, dat ik de tweeling dan in ieder geval met een foto in mijn boek kon opnemen.
Een jaar later reageerde Netty van Oss-van den Heuvel (bekend van het Nijmeegs Soaptheater) op een van mijn vele oproepen om nabestaanden van de slachtoffers van het bombardement. Zij vertelde me, dat zij de tweeling Rademaker onder het puin van de ingestorte huizen van de Doddendaal had gevonden. Ze overleden toen vrijwel meteen, maar ze konden in ieder geval wel in de grafkelder van het weeshuis begraven worden, voegde ze er aan toe, want van heel veel slachtoffers is nooit iets teruggevonden.
Na de presentatie van “De pijn die blijft” besloot ik de rondleidingen, die ik al vanaf 1992 op de begraafplaats Daalseweg geef, vaker toe te spitsen op de honderden oorlogsslachtoffers, die er begraven liggen. Zo ook op zondag 27 juni 2010.
Onder mijn “gehoor” bevonden zich ook de mij toen nog onbekende Yvonne Ubben en Jan Bredie, die in de Zondagkrant mijn oproep gelezen hadden en voor de eerste keer aan een rondleiding deelnamen. Halverwege de rondleiding vroeg Yvonne of ik misschien wist waar de bij het bombardement omgekomen tweeling Rietje en Willy Rademaker begraven lag. Opnieuw was ik uiterst verrast, toen ik haar de foto van Annie Gaardenier-Delcliseur liet zien. Ze wees haar moeder aan, die op de foto achter de tweeling stond. Ze kende de foto niet en was ontzettend blij, toen ik haar even later de grafkelder kon aanwijzen waar haar tantes begraven lagen. Ze was jaren op zoek geweest en nu had ze hun graf eindelijk gevonden.
De blijdschap was zó groot, dat zij en haar partner kort na de ontdekking gepakt en gezakt met verse aarde, tuingereedschap en plantjes naar de begraafplaats togen om het graf, waar o.a. haar tantes begraven lagen, een fleuriger aanzicht te geven.
Sindsdien omgeven zij het graf elke lente met verse begonia’s, hyacinten, narcissen, tulpen, enz.
Hun jaarlijkse actie was ook het bestuur van de Beide Weeshuizen opgevallen en op 24 april 2021 mochten zij op de begraafplaats de “Stijn Buys-Pluim”, een eerbetoon van de Beide Weeshuizen, in ontvangst nemen
Yvonne en Jan, ook namens de Stichting In Paradisum van harte gefeliciteerd met dit welverdiende eerbetoon.
Bart Janssen
